Buenos dias, tardes, noches,

Kou en sneeuw, dat is waar we het mee moeten doen in Ushuaia, fin del mundo, oftewel het einde van de wereld. Vanaf hier vertrekken de boten naar Antartica, gaat de weg niet meer verder en is het continent Zuid-Amerika'op'. Gisteren zijn we vanuit Puerto Natales (Chili) vertrokken, de grensChili-Argentinie weergepasseerd, met de veerboot de Straat van Magellan overgevaren, de Atlantische Oceaan gezien om zo na 12 uur bussen in dit stadje in Tierra del Fuego (Vuurland) aan te komen. Het geeft een vreemd gevoel te beseffen dat het vasteland hier ophoudt en dat hier het beroemde Beagle kanaal is.

Patagonie, dat is waar we ons de laatste 2 weken uitstekend vermaakt hebben. Vanuit Bariloche zijn we met de bus richting de grens van Chili gegaan, om daar met de enorme ferry, de Evangalista, van Puerto Montt naar Puerto Natales te varen. De grensovergang was ook deze keer weer enerverend, vanwege wat teentjes knoflook in de rugzak. Waar bij alle andere grensovergangen niet gekeken wordt wat je allemaal de grens oversleept, zijn ze in Chili erg streng. De hele bus moet leeg, iedereen moet in een rijtje gaan staan met de handbagage op de grond,alle tassen worden uit de laadruimte gehaald en dan gaan de 'drugshonden'aan het werk. In ons geval ging de hond tekeer bij de rugzak van Monique. Daar werden we niet heel vrolijk van en Monique mag haar tas dan ookleeg gaan maken. De douanebeamte vraagt of ik echt niets aan te geven heb en tja dan vindt hij de 3 teentjes knoflook. Totaal vergeten en niet bij stil gestaan dat dit verboden is! Pffffffffffffff, daar sta je dan met je vieze onderbroeken, zweetsokken enoverige lang niet gewassen kleding! Gelukkig maakt de douanebeamte er niet een heel groot probleem van, moeten formulieren opnieuw ingevuld worden en krijgt Monique min of meer een standje! Later horen we dat deze goede man ook een boete had kunnen geven! Laat in de avond arriveren we eindelijk in Puerto Montt, overnachten we bij mensen thuis in hun hospedaje en lachen samen nog eens over de teentjes knoflook! Op 3 december is het dan zover, we gaan met de ferry een tocht maken van 1500 kilometer door de Chileense fjorden! Op de enorme boot krijgen we onze hut toegewezen, richten we onze (stapel)bedden in en gaan we de ferry verkennen. Zo'n 4 verdiepingen heeft de boot, onderin alle spullen, auto's en containers die mee moeten en helemaal boven de bar en het bovendek, dat schitterend uitzicht geeft over het water en de bergen. We brengen 4 dagen door op de boot en zien wederom veel natuurpracht. Ook nu pinguins en dolfijnen rondom de boot, maar het hoogtepunt is toch wel Glaciar Pio XI, een enorme gletsjer die we van dichtbij kunnen bekijken. Het weer is wisselend, soms regen, soms een heerlijk zonnetje, maar de wind is er alle dagen en behoorlijk krachtig! De boot vaart door smalle en brede stukken en een deel over de Pacifische Oceaan, waardoor menig passagier zeeziek wordt.Op de boot wordt voor de nodige entertainment gezorgd zoals live muziek en films. De laatste avond is er een feestje, met bingo,dat wij vieren met de Aussies (die ons liefkozend the Dutchies noemen). Sebas wint de eerste ronde van de bingo, maar voordat hij de prijs krijgt (flesje wijn) moet hij eerst een dansje doen, hilarisch! Tot in de late uurtjes wordt er gedanst en gedronken en zo sluiten we een bijzonder deel van onze trip af! Eenmaal aangekomen in Puerto Natales stippelen we onze reis verder uit en gaan we meteen door naar nationaal park Torres del Paine. We gaan een 5 daagse trek maken van bijna 80 kilometer, samen met Jess en Aidan, de Aussies. In het park lopen we de W, een schitterende route die ons langs rivieren, bergen, bloemen enmeren brengt. We lopen werkelijk in alle weersomstandigheden, van sneeuwbuien tot zon en van hagel tot enorme windstoten. We genieten echt met volle teugen, zo schitterend is de omgeving hier! We beginnen met een boottochtje over Lago Pehoe en lopen dan naar Glaciar Grey, een enorme gletsjer die zover reikt, dat het lijkt alsof daarachter niets meer is! We overnachten in refugio's, redelijk luxe uitgeruste blokhutten, waar we heerlijk genieten van warme chocomel na uren gelopen te hebben. De derde en vierde dag zijn prachtige wandeldagen, vooral de Valle de Frances en de route langs het grote meer Nordenskjoldzijn adembenemend mooi. Ook al gaan de kilometers ons in de benen zitten, deze natuur is zo prachtig dat we de vermoeidheid snel vergeten. De laatste dag staan we om half 4 op en moeten we straf omhoog klimmen om de Torres del Paine (want daar draait het om) bij zonsopkomst te aanschouwen. Het vriest nog licht, de sneeuw is vers,het pad is hier en daar glad en vooral heel steil. Deze granieten pilaren temidden van de besneeuwde bergtoppen kleuren door het net opkomende zonlicht geelachtig en steken zo prachtig af bij het wit van de sneeuw en de wegvallende, heldere nacht! We blijven een uurtje boven, dalen dan snel af voor een heerlijk ontbijt, lopen nog 2 uur naar beneden en dan zit ook deze trek erop. Wederom een unieke ervaring van onze reis en wat ons betreft...............Patagonie it is!

Lieve allemaal, onze reis heeft ons nu bij het einde van de wereld gebracht en ook een beetje bij het einde van de reis. Vanaf Ushuaia gaan we weer noordwaarts en dat betekent dat we zoetjes aan richting het noordelijk halfrond gaan!

Liefs Sebas en Mo

PS Feliz Navidad