Hallo allemaal!

Vandaag het laatste verhaal over Bolivia, want inmiddels zijn we aangekomen in Salta, Argentinie. In dit enorme land zullen we de komende 6 weken vertoeven, met een uitstapje naar Chili!

Zoals iedereen die een bezoek brengt aan Bolivia, doen ook wij de Uyuni saltflat tour. Vier dagen lang rijden we met de 4x4 jeep (Janice: het is een toyota, altijd goed

) van Tupiza naar Uyuni en weer terugnaar Tupiza.Samen met Dany en Carsten, een Duits stel, Gilberto (onze chauffeur) en Sebastian (de kok) leggen we honderden kilometers af in een haast onvoorstelbare omgeving. De eerste dag rijden we een uurtje of 12, maar de natuur verveelt ons geen moment. Via de bergen, die ons op een hoogte brengen van bijna 5000m arriveren we 's avonds in Quetena, waar we overnachten. We zien ontelbare lama's en ezels, struisvogels, vicuñas (vergelijk deze dieren maar met herten) envizcacha's, een soort konijnen met een eekhoornstaart. De natuur laat ons vele kleuren zien; het groen van de mossen (yareta), het geel van de pampa's, het blauw van de lucht, het rood van de rotsen en de donkerte van de nacht. Echt, de omgeving van Sud Lipez is prachtig en ligt dicht tegen de Chileense grens. Op dag twee staan we om half 7 op. Vannacht heeft het gevroren, maar gelukkig hadden we wel 7 dekens op ons bedje liggen. En ook al is het echt koud, de zon schijnt al weer en dik ingepakt vervolgen we onze route. Na een uurtje rijden, verschijnt het eerste grote meer met duizenden flamigo's. Wat een view: zand, bergen, een groot blauw meer, roze flamingo's, wij en de jeep. Iets verderop ligt Salar (zoutvlakte)de Chalviri, waar borax mineralen zijn, die o.a. gebruikt worden voor zeep. Voor de lunch brengen we een bezoek aan Laguna Verde, Desierte de Dali, we zien een vos en duiken in de hot springs ' termas de Polques.' De lunch is heerlijk en uitgebreid en men doet echt zijn best om het ons optimaal naar de zin te maken! In de middag passeren we de geisers, waarvan de zwavelluchten onmiskenbaar zijn en uiteindelijk arriveren we bij Laguna Colorada.................buenito! Wederom vele flamingo's, lama's, kou en wind en een basic

hostel. Er zijn bedden en er is een toilet, maar dat is het wel zo'n beetje. Food=good en onze Duitse vrienden hebben rum meegenomen, zodat we van binnen toch lekker warm worden! Dag 3: Vamos, vamos, op weg naar nog meer lagunas, flamingo's, woestijnen en vizcacha's. We brengen tevens een bezoekje aan mummie-graven, die verbazingwekkend goed bewaard zijn gebleven. Zoetjes aan komen we dichterbij de Salar de Uyuni, waar het allemaal om te doen is. Op de vierde dag zullen we vroeg op moeten, om de zonsopkomst over de zoutvlakte te aanschouwen! De laatste avond slapen we in een zouthotel, wat wil zeggen dat alles hier van zout gemaakt is, de tafels, de stoelen, de muren, het plafond etc. Bijzondere overnachting dus en deze keer met warme douche! En dan is het moment daar: rond 5.15u in de morgen rijden we de enorme zoutvlakte van zo'n 12000vierkante kilometerop. We zijn mooi op tijd voor de zonsopkomst, super om te zien hoe de eerste oranje stralen over deze witte zee van zout opkomen. De zoutvlakte, op een groot meer, heeft een zoutlaag die varieert van 2 tot 7 meter dikte. Het zout dat hier ligt, wordt gebruikt voor consumptie. Wij hebben het gevoel dat we over een hele dikke ijslaag lopen, maar er overheen rijden met de jeep is nog cooler! In de zoutvlakte bevinden zich meerdere eilanden, waarvan Isla Incahuasi wel het meest bijzonder is. Op dit eiland groeien vele cactussen, temidden van de witte zee, en sommige cactussen zijn wel 900 jaar oud. Haast onvoorstelbaar dat hier iets groeien kan! We gaan naar Volcan Tunupa, wat eigenlijk een beetje het einde is van de zoutvlakte, want hier gaat de witte zee over in een groene vlakte met bomen en bloemen. Ook hier zijn mummies begraven en deze zijn nog zo menselijk, dat het een beetje griezelig is. En dan................de trick-pictures. Door de blauwe lucht en het wit, is het top om van die onwerkelijke foto's te maken. Wanneer we door hebben hoe het werkt, is het echt fun. Hier kun je echt uren bezig zijn om leuke plaatjes te schieten! Maar helaas, aan alle leuke dingen komt een eind, zo ook aan deze tour. Uiteindelijk zijn we 's avonds laat weer terug in Tupiza, maar............weer een onvergetelijke ervaring rijker!

Dan verlaten we Tupiza enrijden we met de nachtbus door een pikzwarte nacht de ongeasfalteerde, bochtige weg naar Tarija. We zien enkel het schijnsel van de koplampen, die ons aan de ene kant de diepte laat zien en aan de andere kant de bergwanden die af en toe afbrokkelen. Dit is wat je noemt eenadrenaline verhogendeweg en de Alpe d'Huez valt met zijn haarspeldbochten in het niet bij deze route. Tegen de ochtend arriveren we in Tarija en zijn opgelucht dat we er zijn! Tarija = de stad van de lach en wij weten waarom. Alles wordt hier uitbundig gevierd, er zijn vele bodega's, carnaval is hier the place to be, het oogstfeest moet je meegemaakt hebben, er zijn fijne terrassen en schitterende pleinen en het klimaat is heerlijk! Wij doen een wijntourtje, die ons bij 3 bodega's brengt, de een wat professioneler dan de ander.Hier wijn produceren is wat lastiger, vanwege de hoogte. Maar met materialen en kennisuit Frankrijk, lukt het hier aardig om een goede Malbec of Syrah te maken en we proeven er dan ook lustig op los. Zeker het wijnhuis Campos de Solana doet goede zaken en wint internationaal prijzen met hun wijnen. Tja en dan is het nu echt bye bye Bolivia and welcome Argentina!

Hasta proxima, Sebastiaan en Monique