Kleine stappen komen het verst!
Lieve allemaal,
Enorm bedankt voor al jullie reacties, sms-jes en emails. We genieten ervan dat jullie meegenieten van onze reis! Vaak denken we onderweg: stop met westers denken, zeker wanneer er 10 mensen in een auto gepropt zitten, de douche koud is, dehonden overal loslopen,in de bus een kip in een zakje bij een meneer op schoot zit, de varkenskoppen en poten die overal gebraden worden zien ende was met de hand gedaan wordt. Maar ook: jungle, bergen en watervallen! Halve liter bier voor 1 dollar (tja we zijn Nederlanders), de Spaanse taal , mañana, mañana ende vulkanen werken hier goed aan mee!Vandaag een nieuw relaas van ons bezoek aan Ecuador! Inmiddels zijn we aangekomen in Latacunga, maar voordat we hier aankwamen zijn we nog in een aantal andere plaatsen geweest. Allereerst zijn we naar Tena gegaan, waar we het plan hadden om een jungletrip te gaan doen. Maar helaas...Sebas had zijn enkelbanden behoorlijk verrekt na een jump van de truck, dat deze geheel blauw en super dik waren. Gelukkig verkopen ze hier ook verzachtende zalfjes en rekverband en rusten in de hangmat zou iedere dokter moeten adviseren! We hebben het inderdaad rustig aan gedaan in Tena, lekker naar de markt geweest en veel zelf gekookt, want na al die weken rijst bij de lunch en het avondeten, was het weer eens tijd voor gekookte aardappelen! Vlees laten we nog maar even voor wat het is, aangezien het vlees aan de straat (ongekoeld en niet achter vitrines) wordt verkocht, terwijl de koeienkoppen ernaast liggen! Tena is een relaxte plaats, niet ver van het Amazone gebied en bekend vanwege het vele raften over de rivieren. In deze tijd van het jaar staat het water laag, maar in februari viert men hier hoogtijdagen wat betreft het raften! Na een dag of 3 vertrekken we richting Puyo, Sebas zijn enkel herstelt zoetjes aan en in Puyo vinden we een enkelband (is meer zoiets als een afgeknipt stuk van een wetsuit...)! In Puyo boeken we een 3-daagse jungletrip bij Madre Selva (wat moeder aarde betekent), met Diego als gids. Diego zelf heeft in een van de vele afgelegen dorpjes gewoond en is zeer begaan met de natuur en weet enorm veel te vertellen over hoe de mensen uit de jungle hun bos gebruiken om te leven. Werkelijk alles heeft een functie (bv de bomen om kano´s van te maken, planten met bladeren zo zacht om te gebruiken als toiletpapier en klei om je lijf mee te verzorgen) of een religieuze betekenis (zo wordt geacht de sjamaan toestemming te vragen om in de watervallen te mogen zwemmen). Ook wij moeten eraan geloven en eten zo limoenmieren, termieten (alleen Sebas) en gefrituurde koningsmieren bij het ontbijt. Puyo ligt vlakbijde Rio Pastaza, die in directe verbinding staat met de Amazone rivier! Voordat we aan de jungle trip beginnen brengen we een bezoek aan het apenpark, waar apen worden opgevangen die mishandeld zijn, als huisdier zijn gehouden of uit het circus komen. Ze zijn enorm tam en zitten dan ook meteen op je hoofd om te vlooien en te knuffelen. Heel lief allemaal, maar af en toe denk ik toch even aan Bokito, die was volgens die ene mevrouw ook heel lief!!! Na ons junglebezoek reizen we via een schitterende route langs watervallen af naar Baños, een dorp op zo´n 1800m hoogte, waar veel te doen is. Je kan er van een brug springen, raften, paardrijden, in een buggy rondkarren, wandelen, fietsen, maar vooral BADDEREN! Baños ligt aan de voet van een enorme vulkaan (genaamd keel van vuur), die recent nog uitgebarsten en nog altijd actief is.En deze activiteit zorgt dan weer voor heerlijke, door de natuur verwarmde thermale baden, waar wij na een lange wandeling heerlijk in onder dompelen! Ook zijn we te vinden in de ¨hot tubs¨, een stoomkastje, waar je helemaal inzit en waar je hoofd door een gat naar buiten steekt, het ziet er vreemd uit! In zo´n kastje zit je een uur, maar om de zoveel minuten komt de badmeester die er veel genoegen in stelt om je met ijskoud water af te sproeien of een emmer koud water over je hoofd leeg te gieten! Weer helemaal fris en fruitig vertrekken we naar Latacunga, onze laatste stop voordat we naar de Galapagos eilanden af zullen reizen. In Latacunga staan twee trips op de planning nl. een klim op Volcan Cotopaxi (meer dan 5000m hoog) en de Quilotoaloop, waar een kratermeer is en verafgelegen, kleine Andesdorpen zijn. Die loop staat morgen op de planning, gisteren zijn we de vulkaan opgeklommen. Cotopaxi betekent nek van de maan, want op sommige dagen lijkt het of de maan precies in de krater ´staat´ van de vulkaan! Enorme ervaring!!!!! Vanuit de verte zie je de vulkaan opdoemen en wij gaan via de zuidkant omhoog. Met de jeep rijden we tot 3800m hoogte en vanaf dat punt klimmen we omhoog tot de gletsjerrand, die op 4850m hoogte ligt! We hebben geluk, de hele dag schijnt de zon en is de vulkaan goed te zien. Na een uurtje of 4 lopen zijn we boven, waar we een sneeuwbal gooien en een sneeuwengel maken! Echt, dit is top om mee te maken en deze dag gaat voor altijd de boeken in! En nu...op naar Galapagos!
Santa Lucia, vrijwilligerswerk
Beste allemaal,
Daar zijn we weer, na een week of 3 beperkt internet en sms verkeer te hebben gehad! We hebben een enorm geweldige tijd gehad in Santa Lucia, met veel leuke mensen, hard werken, een hele mooie, rustige engroene omgeving! Er is zo veel over te vertellen en we hebben zoveel foto's gemaakt, dat het onmogelijk is dit allemaal te plaatsen. Maar toch....hier is een korte samenvatting! Nadat we in Nanegal zijn aangkomen, hebben we in het vrijwilligershuis kennis gemaakt met de andere vrijwilligers en de beheerders van het beschermd natuurgebied Santa Lucia. Voorheen was Santa Lucia een gebied waar de bossen ontgonnen werden voor veeteelt en boerderijen, maar later is dit door de overheid teruggedraaid en nu staat het gebied in het teken van behoud van bossen en ecologisch toerisme. Het wordt gerund door meerdere Ecuadoriaanse families, die hart en ziel inzetten om Santa Lucia te behouden! Nadat we met de jeep naar de vertrekplaats zijn gereden om naar boven te gaan (Santa Lucia ligt op bijna 2000m hoogte en je kan er enkel lopend komen), worden ezels bepakt met onze rugzakken en zelf gaan we te voet omhoog. Eenmaal boven is er een geweldig mooi uitzicht en staat er ontbijt voor ons klaar. Na het ontbijt krijgen we een rondleiding door de blokhut waar we slapen en meteen hebben we een soort 'we zijn op kamp' gevoel. Zoetjes aan leren we alle andere vrijwilligers (Spaanse, Engelse en Duitse), toeristen en stafleden kennen en spreken we af dat morgen het echte werk begint, nl het aanleggen van een nieuw wandelpad in de bossen. De rest van de week ziet er als volgt uit, om 6 uur wakker worden, om 7 uur ontbijt, om 8 uur naar beneden lopen (ongeveer 1 uur), dan om 9 uur graven, hakken en bomen sjouwen en kappen, om 1 uur wordt de warme lunch gebracht, waarna we om 2 uur weer aan het werk gaan. Vaak komen we allerlei insecten en ander ongedierte tegen, zoals spinnen, schorpioenen, duizendpoten, larves.Vervolgens vertrekken we om 4 uur weer naar boven(en dat is een behoorlijke klim) en dan is het tijd voor FUTBOL! Iedere avond spelen we op een veldje een partijtje en wat zijn de Ecuadorianen snel en beweeglijk! Rond een uur of 7 staat het avondeten op tafel en steevast om half 9 valt de stroom uit, zodat we om vaak om 9 uur heerlijk in ons bedje liggen. In de weekenden vertrekken veel vrijwilligers en stafleden naar beneden, maar wij blijven lekker boven en relaxen in de hangmatten, lezen en gaan de watervallenroute lopen. Natuurlijk nemen we ook een duik in het ijskoude water om daarna in het zonnetje op te drogen. Ook week 2 in Santa Lucia gaat zo verder en op donderdag is ons nieuwe wandelpad klaar!!!!!!!! 's Avonds is het feest en drinken we bier en een of ander zelf gebrouwen Panela drankje (niet lekker). Ook gaan we in het donker naar de swing (een grote schommel in de bossen) en zwieren we als Tarzan en Jane de donkerte in! Verder heeft Sebas vaak geholpen in de keuken om zijn overheerlijke pastasaus en pizza te maken, waar iedereen erg van heeft gesmuld. In het tweede weekend gaan we op zondag naar beneden, naar het dorpje Nanegal, waar we een week gaan werken aan het opknappen van 2speelplaatsjes. We schuren de hele mikmak kaal en geven de speeltoestellen een mooi fris kleurtje. Sebas heeft zich bezig gehouden met het bouwen van een nieuw houten speeltoestel samen met Vicenze. De avonden vullen we met bezoekjes aan de karaoke bar, waar onze trouwe viervoeters (Chester, Boomer en Leo) braaf mee naar toe gaan en zingen we af en toe een liedje.....Op vrijdag zijn we een heel eind gevorderd met de speelplaatsjes, alhoewel ze nog niet helemaal klaar zijn. Met een clubje vrijwilligers en Freddy (de kok van Santa Lucia) vertrekken we naar Quito, om daar nog een paar biertjes en cocktails met elkaar te drinken op de drie mooie en intensieve weken die we samen hebben gehad! Inmiddels zijn we aangekomen in Tena, een stadje tegen de jungle van de Amazone en de Andes aan, waar we een paar dagen heerlijk gaan relaxen....Tot zover onze update en we houden jullie op de hoogte!
Muchos besos, Sebas en Mo
Quito!
Hallo beste mensen,
Na een geweldige lange dag in vliegtuigen en op vliegvelden zijn we op 4 augustus om 10 uur ´s avonds aangekomen in Quito. Meteen de taxi in en naar het hostel gegaan. Lekker gedoucht en geslapen en de volgende dag geen last van een jetlag of de hoogte (Quito ligt op 2800m hoogte). Heerlijk ontbeten en daarna met de lokale bus naar het oude centrum! Lekker rondgeslenterd en de oude gebouwen aanschouwd. Via 2 mooie groene parken terug gelopen naar het hostel en daar toch knalhard in slaap gevallen om vervolgens om 8 uur gaar wakker te worden. Even een snelle hap gedaan en toen weer lekker naar bed!
De volgende ochtend op tijd weer op en heerlijk genoten van het ontbijt in het zonnetje! Het is hier zo´n graad of 20, zonnig en ook bewolkt, prima dus. Het plan voor vandaag is een bezoekje te brengen aan La Virgen de Quito, een enorm beeld van een Engel, die hoog boven de stad uitsteekt. Met de taxi rijden we omhoog en hebben boven een geweldig uitzicht over de stad. Quito is eigenlijk een hele lange stad, gebouwd tussen bergen en vulkanen in. Er zijn een viertal hoofdwegen die redelijk parallel lopen, zodat de stad snel ¨te snappen´ is. We blijven een poosje boven en genieten van de view en de zon en gaan daarna weer naar het oude centrum van Quito. We nemen onze eerste almuerzos (een van te voren bepaalde lunch, bestaande uit soep en een warme maaltijd) voor een dollar of 3. Na de lunch lopen we terug naar ons hostel en doen meteen wat boodschappen voor de avond, zelf koken dus in de gemeenschappelijke keuken. Thuis (dat is dus het hostel) doen we een potje 4 op een rij (echt een eeuwigheid geleden) en Sebas mag zich de winnaar noemen. Sebas maakt lekkere pastasalade en daarna: lekker maffen!
Zaterdag 8 augustus vertrekken we al vroeg, want we gaan naar Otavalo, een stad in de Andes waar een enorme zaterdagmarkt is. Na enig geharrewar met het vervoer stappen we uiteindelijk in ¨El Trole¨ de tram van Quito. We geven hem al snel de naam: de Trol. Met de bus vertrekken we dan eindelijk naar Otavalo en rond de middag zijn we er. Er is inderdaad een enorme markt met voedsel, eetbarretjes voor de marktkooplui, varkens, mutsen met flapjes, poncho´s (het marktplein heet dan ook plaza del ponchos), hangmatten, schommelstoelen voor in de tuin aan een boomtak, sjaals, wollen dekens van echte lamawol and so on . En echt in alle kleuren en maten. Veel marktkooplui (met name de dames) gaan nog gekleed in traditionele kleding en de Ecuadoriaanse mensen hebben echt van die bolle, rode toeten. Ook wij kunnen het niet weerstaan om de mutsen met flapjes en wat andere dingen te kopen en voldaan reizen we met de bus weer terug terwijl we genieten van een prachtig uitzicht over de Andes.
Morgen vertrekken we naar Bosque Nublado Santa Lucia, waar we de komende drie weken onze handen uit de mouwen gaan steken. We zijn heel benieuwd wat ons dat gaat brengen! In het park is weinig tot geen internet acces, dus voorlopig zijn we uit de lucht!
XXX
Sebastiaan en Monique
Geen wereldkampioen!
Ola,
Helaas.....geen wereldkampioen geworden
Inmiddels zijn ook de laatste 2 spuiten gezeten gaat voormij (Mo)bijna de laatste werkweek in. Afscheid nemenvan de kindjes en de collega's, raar idee hoor. En dan.......de klas opruimen, overdragen, dossiers in orde maken etc. etc! Maar als dat dan allemaal klaar is: VAKANTIE
Wat ook leuk is: bij de sportzaak vragen naar thermisch ondergoed, terwijl het buiten 35 graden is! Dan moet je dat spul ook nog aanpassen en binnen no time ben je opgewarmd tot 50 graden. Hier heb je dat ondergoed niet nodig, maar volgens de laatste berichten is er in Peru en Bolivia nu nog vorst, dus over een weekje of 9 ben ik blij dat ik lekker in zo'n strak setje zit
Hasta la pasta,
Monique en ook een x van Sebas